28. 2. 2021: 100-роча од народжіня писателя Юрія Боролича

Юрій Боролич (Juraj Borolič) нар. 28. 2. 1921 у Великім Барезнім втогдышнёй Чехословакії, теперь на теріторії Україны, умер 7. 1. 1973 у Празї втогдышнёй Чехословакії, теперь на теріторії Чеська. Быв журналістом і писателём в Чехословакії.

Не закінчівши навчаня в ґімназії, втїк до Совєтьского союзу (1940), де быв одсудженый на дакілько років арешту в ҐУЛАҐУ за безаконне перекрочіня граніцї. На кінци 1942 р. дістав поволїня вступити до Чехословацького армадного корпусу, з якым він перейшов од Бузулуку на Уралї до ослободженой Прагы у маю 1945. Почас войны Ю. Боролич робить як редактор армадных новинок про вояків-Русинів „Наше військо в СРСР‟. По скінчіню войны зістав у Празї, де став редактором (1946 – 1948) журналу про русиньску молодеж Пряшівщіны „Карпатская звезда‟ і одповідным редактором (1953 – 1954) першых чісел журналу „Дукля‟. Пізнїше Ю. Боролич опубліковав дакілько томів повідань і повістей, дакотры з них у зборнику „Під спільним небом‟ (1971).

Іван ПОП, здрой: „Енциклопедія історії та культури карпатських русинів‟ зоставителїв П. Р. Маґочія і І. Попа. Ужгород: „Видавництво В. Падяка‟, 2010, с. 67, переклад з україньского языка: А. З.