15. 5. 2021: Зновусоєдиненя і соєдиненя: мала зміна, єднака ідея

Кедь більшевикы вєдно із Українцями дали собі на обідовый стіл Підкарпатя, жебы го зъїсти і зробити з нёго область Україны, бісїдовали о „зновусоєдиненю“, хоць Підкарпатя ниґда ніч з Українов не мало. Днесь, уж без більшевиків, знову ідуть „соєдиняти“.

Бой о то, жебы наконець зъїсти і Мукачівску ґрекокатолицьку єпархію, і тым зъїсти і єден з важных елементів у русиньскій історії, продовжує. А нелем продовжує, але штораз веце відїти і острїшы атакы. А знову іде веце о націоналістічне дїло, як о хрістіанство, што мож відїти і при проблемах меджі Україньсков православнов церьквов і Православнов церьквов Україны.

Ґрупі „збожных ґрекокатоликів“, котра штораз веце як до свого пастыря в Ужгородї обертать ся до верьхнёго архієпіскопа в Києві, доста зачінають помагати вшелиякы медії, котры уж так само не знають граніцї, покля їх обще даколи знали.

То відїти і в припадї порталу Mukachevo.net, котрый недавно інформовав о тім, же кошыцькый апостольскый адміністратор, владыка Кіріл Василь, рихтує ся на Пасху на Підкарпатя. На тій інформації бы не было ніч, кебы собі холем овірила редакція мено і призвіско владыкы, кедьже му то перешмарили, а кебы то не была нагода про редакцію очорнити як владыку, так і далшых єпіскопів.

Уж лем назва, же Закарпатя навщівить словацькый єпіскоп, котрый „выступать проти єдности ґрекокатоликів Україны“, є доста далеко од обєктівности медій.

Но в короткій статї, без підпису автора, дізнаме ся і то, же як владыка Кіріл Василь, так і словацькы а мадярьскы єпіскопи найвеце выступають прoти „соєдиненя церькви на Україні“. Навеце, і тото є найінтересніше, така навщіва має за ціль „знову внести дештрукцію до процесу єдности церькви на Україні“.

Як далшый крок уж можеме очековати якбач лем то, же уж і з ґрекокатолицькых єпіскопів на Словакії і в Мадярьску зроблять україньскы медії сепаратістів, як то роблять і з Русинами.

Але вернийме ся ку проблемі. Покля бы журналістам, котры пишуть такы памфлеты, досправды ішло о обєктівне інформованя, пак бы собі мусили дакус веце наштудовати проблематіку. Кебы собі єй наштудовали, пак бы може пришли і на то, же навщіва апостольского адміністратора Кошіцькой єпархії в Мукачівскій єпархії є омного природнїша, як кебы до Ужгорода пришов архієпіскоп Шевчук.

Чом? Бо Кошіцька єпархія є дїтинов Мукачаівской єпархії, їй бывшов теріторіёв і тоты дві церьковны штруктуры днесь єствують вдяка Ужгородській унії, котрой півокруглу річніцю собі тот рік припоминаме. Нароздїл од кошіцького єпіскопа, престол Шевчука ниґда не мав ніч довєдна з теріторіёв Мукачівской єпархії, а Україньска ґрекокатолицька церьков не выникла Ужгородьсков уніёв, але Берестьсков.

Лемже тото вшытко сьме вже дакілько раз высвітлёвали. І зато ся до того не є потрібне вертати. Но предці лем мі не дасть звернути увагу на єдну аналоґію.

Кедь більшевикы на кінцю Другой світовой войны вєдно із Українцями робили вшытко, жебы анектовати Підкарпатя, і жебы зробити з нёго часть Україны, бісїдовали о „зновусоєдиненю“, хоць тота теріторія ниґда соєдинена з Українов не была, ніч з нёв довєдна ниґда не мала і жыв на нїй цалком іншакый народ, як на Українї. Значіть яке „зновусоєдиненя“?

Днесь ся дакус змінило слово. „Зновусоєдиненя“ бы предці лем было абсурдне. Говорити лож в церьковных дїлах? І так ся бісїдує лем о „соєдиненю“. Але прінціп зістав тот самый. Хтось барз хоче „соєдинити“ тото, што собі жыє стовкы років своїм властным жывотом, а веце як о соєдиненя іде о погреблїня части історії – церькви, Русинів, теріторії. Веце як о хрістіанство і „єдность“ іде лем о націоналізм, жаль притомный в Україньскій ґрекокатолицькій церькви.

Мукачівска єпархія днесь омного веце як хоцьколи в минулости потребує навщівы владыків з єпархій, котры выникли як їй дїти, жебы знала, же в тім бою не зістала сама.

Петро МЕДВІДЬ, статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Ґрафічна і языкова управа: ред. АРК в СР. На фотоґрафії фраґмент з підписів Ужгородьской унії.