10. 6. 2019: Вмер Михаіл Алмашій, автор русиньского флаґу
6-го юна 2019-го року у віцї 88 років вмер Михаіл Алмашій, педаґоґ, хормайстер, довгорічный културно-общественный діятель, автор многых книжок і русиньского флаґу.
Михаіл Алмашій быв двадцять років головов Закарпатьского обслалтного научно-културолоґічного общества імени Александра Духновіча‟, котрого быв єдным із обновителїв, быв Заслуженым учітелём Україны, членом Націоналной ліґы композіторів Україны, многорічным членом Світовой конґресу Русинів і Народной рады Русинів Закарпатя.
Родак із Ромочевицї
Народив ся Михаіл Алмашій в селї Ромочевиця на Підкарпатю 12-го октобра 1930-го року. В роках 1941 аж 1945 навчав ся на ґімназії в Мукачові. В роках 1949 аж 1954 штудовав російскый язык на Ужгородьскій державній універзітї.
По закінчіню штудій штири десяткы років учітелёвав на дакількох школах на тетіторії Підкарпатя, вів штудентьскы хоры і фолклорны колектівы. Опубліковав понад 80 науковых статей з теорії педаґоґікы і естетікы у 1999-ім роцї выдав історічно-етноґрафічный нарис свого родного села Ромочевиця.
Русиньскый актівіста
По 1989-ім роцї Михаіл Алмашій актівно залучів ся до русиньского возродного руху. Намагав ся запровадити до навчалного плану містных школ предметы з русиністікы і запропоновав україньскій владї проґрам основной школьской освіты народностных меншын, котрый вышов в році 2000 підназвов „Концепція національної школи Закарпаття‟.
У 1991-ім роцї Русины на Підкарпатю вырїшыли обновити Общество ім. Александра Духновіча, котрого діятельство было перерване по Другій світовій войнї. Михаіл Алмашій належав меджі тых, котры обновили общество. Пізнїше став і ёго головов. У 2016-ім роцї выдав великы моноґрафію о історії той орґанізації.
Як делеґат за Україну брав Михаіл Аламшій дакілько раз участь і на Світовых конґресах Русинів. Быв то якраз він, хто запроновав, як має вызерати русиньскый флаґ, што є приложене в резолуції Світового конґресу Русинів, котрый проходив у 2007-ім роцї в Мараморош-Сіготї в Румунії. Правда, Аламшій пропоновав хосновати флаґ без ербу, но порядок того, як ідуть за собов фарбы, якы суть пропорції, то задефіновав Алмашій.
Быв так само участником на русиньскых языковых конґресах. Брав актівну участь на процесї кодіфікації русиньского языка, быв автором ґраматікы і многых далшых русиністічных робот, выдав много книжок, словників лексіконів. Лем в апрілю того року вышла ёго найновша книжка „Карпаторусинський народ. Доля, пронесена крізь віки‟.
Алмашій діяв цїлый жывот і в области музикы, у 1996-ім роцї засновав і вів Мукачівкскый хор стародавной співанкы підкарпатьскых Русинів імени Александра Духновіча „Стара співанка“, діріґовав і церьковный хор в роднім селї.
Михаіл Алмашій быв автором цїлково понад 500 різных статей і публікацій. Быв і чітателём ґазеты НН інфо Русин – Народных новинок Русинів Словакії, котру одоберав, з часу на час загнав і властны статї, якы сьме там
публіковали.
Похованый быв Михаіл Алмашій в суботу, 8-го юна 2019-го року, в Ужгородї.
Петро МЕДВІДЬ, ЛЕМ.фм, автор фотоґрафії: Роман Пищальник.
