30. 6. 2016: Памятник

  • Празьскый метроном, котрый стоїть на місцї, де стояв найквешый на світї Памятник Сталіна, людми втогды посмішнї называный „фронта (позн. ред.: шор) на мясо“. Жрідло: Wikipedia.

    Празьскый метроном, котрый стоїть на місцї, де стояв найквешый на світї Памятник Сталіна, людми втогды посмішнї называный „фронта (позн. ред.: шор) на мясо“. Жрідло: Wikipedia.

30. юна 2016 на Міністерстві културы Словацькой републікы за участи уповномоченого влады Словацькой републікы про народностны меншыны, проходила стрїча, де были участны представителї Русинів і представителї Словацького народного музею. Стрїча занимала ся документом, котрый быв приятый в апрілю на конференції, яка одбыла ся у Словацькім народнім музею – Музею україньской културы у Свіднику.

 

Споминаный документ, котрый мали підписати „участници“ конференції (без списку мен), розумій высокошколованы науковцї вірны теоріям, котры належать до найтвердшого комуністічного періоду, же Русины суть лем частёв україньского народа і їх язык є так ці так лем діалект, бы сьме могли брати лем як єден із далшых атаків проукраїньскы орьєнтованых людей, котрый і так нич не змінить, бо Русины зістануть Русинами, і тоты теорії, котры обсягує спомянутый документ, же сьме і так Українцї, і же і так пишеме, і бісїдуєме лем на україньскых діалектах, мам надію вымруть вєдно із тыма науковцями. Лемже, тот раз то не было лем тверджіня даякых людей, котры своє корїня видять десь коло козацького огника. Тот раз такый документ выдала офіціална державна інштітуція, і так ся стало, же державна інштітуція публіковала документ, котрый іде проти словацькой леґіслатівы, бо будьяке однароднёваня є заказане. Но і то є вже дакус векшый проблем, кідь інштітуції державы не дотримують законы державы. Або, лїше повіджено, кідь собі директор єдной державной інштітуції думать, же є над законом.

 

Історія цїлого документу є в моїх очах так проста і тупа, як „мої черевикы“, повів бы єден мій колеґа. Конференція орґанізовала ся із нагоды 60-го юбілею заснованя музею. Лемже документ не є так цалком о святкованю юбілею музею. Приятый документ беру скоріше як заповідь і памятник, барз легко чітательный, котрый по собі хоче зохабити сучасный директор україньского музею Мирослав Сополиґа, якый того року так само має округлый юбілей – 70 років, і котрый того року восени мав бы одыйти зо свойой функції до пензії. Тот Сополиґа, котрый не мав проблем повісти на прес-конференції, же русиньскый рух є лем дакілько псіхічно хворых особ і в ёго атаках на Русинів бы сьме могли продовжовати.

 

Ґенерелный директор Словацького народного музею Віктор Ясань ся днесь од того документу і од такой реторікы, котра пошырює, же Русины не існують, на стрїчі з представителями Русинів діштанцовав. Приобіцяв, же до кінця юла дасть ку тому і офіціалне выголошіня в менї Словацького народного музею, котре буде публіковане на офіціалнім сайті музею і так само на сторінках україньской ґазеты „Нове життя“, яка тоту ґеніалну наукову роботу з

конферренції публіковала. Лемже, є то мало.

 

Не стачіть діштанцованя. В державі, в котрій платить закон, бы ку жадному такому выголошіню з позіції державной інштітуції, яке вышло із конференції в україньскім музею, не мало дійти. В державі, в котрій платить закон, бы в моментї, коли бы ку такому выголошіню із конференції, якой орґанізатором є державна інштітуція, дішло, мав директор той інштітуції такой нести повну одповідность. Повна одповідность не є то, же ся Ясань буде оправдовати за Сополиґу. Повна одповідность є, же бы ся нияк не мало чекати на то, покля директор українського музею сам піде зо своёй функції на пензію, але же бы ся мав, покля ся сам не діштанцує од документу з конференції, такой одкликати зо своёй функції.

 

Я розумлю, же сучасный директор хоче іщі перед тым, як перестане рядити музей, зохабити глубокый слїд, борозду, в котрій мають іти ёго наступцёве. Розумлю, же тот документ має быти ёго монументом, памятником, жебы вказати, же ся проти Русинам боює і буде боёвати і далше. Но тот памятник в подобі документу є дакус веце за лініов. Лініов закона. І зато бы тот памятник не мав стояти, але мав бы быти розваленый одповідныма особами в державных орґанах, котрым є музей у Свіднику підпорядкованый. А вєдно із розвалїнём того памятника, бы ся мав дати гет і тот, котрый быв ёго головным ідеолоґом, котрый го выбудовав, котрый го підперать.

 

Зато не чекам лем офіціалне выголошіня Словацького народного музею, не чекам лем даяке оправданя, чекам выводжіня одповідности. А кідь сьме коло оправданя, оправдати бы ся в першім ряді мав директор у Свіднику.

 

П. М.

Script logo