29. 7. 2020: Меланія ГЕРМАНОВА: Родічовскы рады, Дїтём рада найцїннїша..., Друга рада, а тыж важна (Стишкы про дїти)

Меланія ГЕРМАНОВА

Родічовскы рады

Часы ся мінять,
Іншый мать світ быти –
Здому одходжають
До чуджіны дїти.

Люба наша мамко,
Поблагословляйте,
А вы, мілый няньку,
Добру раду дайте.

Святы заповідї дотримуйте, дїти –
Не будете в бідї у тім чуджім світї.
Чуджу реч у світї учте ся і знайте,
Але свою, дїти, ниґда не продайте.

Вашы рады златы
В доброму і злому
Будуть спровожати –
Вернуть зась додому.

Родічовскы рады мудростёв посяты,
А вам, вшыткы дїти, на них памятати.
Як їх в молодости такой забудете,
Уж їх в дорослости ниґда не найдете –
Хоць їх і глядаме – марнї нарікаме.

Дїтём рада найцїннїша...

Біж до школы смілым кроком,
Бо дїточок там невроком –
Книжкы отворены май,
Книжка – то дїтинї рай.

Што у книгах?
Родный язык,
Таке любе родне слово –
Красне оку, уху міле –
Вшыткы му порозумиме.

Єден ученець про книжку такы слова написав:
Книга – жрідло познаня,
Книга – то роздумованя,
Книга – жрідло наукы –
Перше книгу до рукы.

А щі просьбу мав, дїтём тото він написав:
Прочітайте, дїти, тілько книжок у своїм жывотї,
Як я вам пораджу – похопите потім:

– Як звіздок на небі ,
Як рыбок у морї,
Як травы на поли,
Як хлїба на столї...

Аж толь похопите –
Же чом треба жыти,
Добрї ся учіти
І книгу любити.

Друга рада, а тыж важна!

Так ся гварить у народї: ‟Слава і честь Природї.‟
Знайте тото, люде, знайте –
Дїти тому приучайте: „Дїти, Природу сануйте.‟

– Цїньте ю і звелядюйте,
Любте ю і охранюйте,
Думами ю продумуйте,
Словам ю восхвалюйте,
Сердцём ю воспринимайте,
У співанках ю оспівайте!

Бо з Природов жыють люде з поколїня на поколїня,
Природа – то наше глубоке корїня,
Природа – Мати Божа і наше сумлїня.
Природа є, вірьте, люде, Божске сотворїня.

Лем тот може добрым Чоловіком быти,
Хто сі знать Природы законы цїнити –
Тото о Природї чуйте і вы, дїти –
Од Природы нелем брати, але ю хранити.

(З приправлёваной книжкы Меланії Германовой: Смутне і веселе.)