19. 12. 2018: „Русская премия“ про Михайла Града
Меджінародный фонд „Русская премия“ шторік в предвечур праздника св. Николая Чудотворця за старым календарём оцїнює авторів літературных і публіцістічных творів, котры были за остатнї рокы написаны по русиньскы або російскы, творителїв жыючіх на „віртуалній Підкарпатьскій Руси“.
Іншак тому не было ани того року і 18-го децембра 2018-го року быв выголошеный тогорічный лавреат, котрым став русиньскый писатель, поет Михайло Град. „Русская премия“ му была удїлена за великый влкад до розвитку русиньской літературы. Єдночасно Град став і вітязом інтернетового голосованя.
Михайло Град
Русиньскый поет і публіціста, председа презідії Союзу русиньскых писателів Закарпатя Михайло Град народив ся 10-го новембра 1950-го року в Березові, Хустьского раёну, до родины верховиньского селянина. Є із семох дїтей. Вже як десятьрочный став сиротов, кедь му вмер отець. Матери тяжко было выховалёвати малолїтны дїти і так Михайло мусив учіти ся в Чорняньскім дїтьскім домі і в Донецькім інтернатї. Школу закінчів у 1968-ім роцї і пішов робити до Тячова. О рік пізнїше наступив на воєнсьску службу. По войньскій службі ходив на заробиткы.
У 1976-ім роцї зачав робити в Металозаводї в Тячові, од робітиника выпрацёвав ся аж на інжінїра і ведучого оддїлїня. Коло роботы закінчів Львіскый технікум радіоелектронікы, Орчаньске педаґоґічне ущілище, Ужгородькый інштітут підвышіня кваліфікації учітелїв фізікы і Львівску політехніку. Од 1981-го року учітелёвав і од року 2000 як доктор мануалной роботы і шофер Червеного хреста – добровольник.
Михайло Град быв у 2001-ім роцї на першім конґресї быв выбраный за председу Союзу русиньскых писателїв Закарпатя. В Тячові основав раённе „Общество Подкарпатських русинов‟, дві русиньскы недїльны школы і раённу молодежну орґанізацію Александра Духновіча.
Написав і выдав десять книжок в російскім, україньскім і русиньскім языках, в котрых є історія, поезія і співанкы Русинів: Сердце солдата, Чари
земні, Закувала Зозулиця, Сини Марамороша, Марамороські наспіви, Русинські писателі Закарпатя, Русинські співанкы Марамороша, Талановита Тячівщина, Проміння серця, Тячів – місто моє.
Ґратулуєме к оцїнїню.
Мґр. Петро МЕДВІДЬ. лем.фм