14. 5. 2024: Упокоєл ше Др Яков КИШЮГАС (1948 –2024)
Др Яков Кишюгас (Руски Керестур, 1.11.1948-Нови Сад, 10.05.2024), професор русийского язика и литератури и визначни руски просвитно-педаґоґийни творитель. Значни период роботного вику пошвецел рускому язику як професор викладач. Бул автор и коавтор такповесц шицких учебнїкох за основну школу у порядней и виборней настави, длугорочни просвитни совитнїк и надзорнїк за руски язик, надзорнїк за школярски стандард, а тиж и професор на Оддзелєню за русинистику.
Пририхтовал тести за Закончуюци испит школярох осмих класох, а тиж и тести за Републичне змаганє з руского язика и язичней култури Министерства просвити, Беоґрад, чий ношитель орґанизациї Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад. Др Яков Кишюгас, по походзеню зоз Руского Керестура (оцец Яков Кишюгас, мац Амалия, дзивоцке Чакан). Основне образованє здобул у Руским Керестуре, Ґимназию „Светозар Маркович” закончел у Новим Садзе, дзе започал и студиї русийского язика и литератури, а закончел их у Сараєве. Перше роботне место, як професор руского язика достал у Оддзєлєню вербаскей ґимназиї „Жарко Зренянин” зоз Вербасу у Руским Керестуре, а потим робел и у Образвним центре „Петро Кузмяк”, дзе єден час бул и помоцнїк директора.
До Просвитно-педаґоґийного заводу Войводини у Новим Садзе приходзи за совитнїк за руски язик 1981. року. У тим периодзе дал значне доприношенє образованю на руским язику, насампредз през авторства и коавторства учебнїкох и скоро шицких читанкох и ґраматикох за основну школу, хтори ше и нєшка хаснує и у виборней и порядней настави. Докторат, под назву: Одношенє литературного и животного искуства у настави литератури од I по VIII класу основного воспитаня и образованя одбранєл на Филозофским факултету у Новим Садзе 1992. року. На Оддзелєню за русинистику Филозофского факултета у Новим Садзе преподавал Методику настави руского язика и литератури. У рамикох Националного совиту Руснацох бул предсидатель Одбора за образованє (2005-2020). Роботни и творчи вик закончел як управнїк Дома школярох штреднїх школох „Бранково коло” у Новим Садзе, одкадз 2013. року пошол до пензиї. За креативну просвитно-педаґоґину роботу бул наградзени зоз Святосавску награду, насампредз за два учебнїки руского язика за виборну наставу як найлєпши у конкуренциї шицких учебнїкох на меншинских язикох у Републики Сербиї, а достал и други припознаня и подзекованя.
Др Яков Кишюгас бул член Дружтва за руски язик, литературу и културу од 1974. року. У мат. кнїжки Дружтва уписани є под числом 55. Умар 10. мая 2024. року, поховани є 14. мая 2024. року на Городским теметове у Новим Садзр.
Обявени написи др Якова Кишюгаса у Зборнїку роботох „Studia Ruthenici”
Дружтва за руски язик, литературу и културу, Нови Сад
1. Др Яков Кишюгас:На иншаки способ написана история Сербско-руски словнї I том, Studia Rutheniсa 5, 1996-1997, 53-55
2. Др Яков Кишюгас: Творчосц Миколи М. Кочиша и руски язик
Методични ориєнтациї у школских ґраматикох Миколи М. Кочиша
Studia Rutheniсa 7, 1999-2000, 13-19
3. Др Яков Кишюгас: О нових руских виданьох: Мадярско-руски мозаїк словох
Др Мария Йоббадь – Жирош: „Витайце у нас”- 15 лекциї бачванско-сримского руского язика, Нїредьгаза, 1998, Studia Rutheniсa 7, 1999-2000, 134-136
4. Др Яков Кишюгас: Новши виданя – oгляднуца и рецензиї Руснаци у Новим Орахове (1956-2006), Studia Rutheniсa 14, 2009, 57-58
М. АФИЧ, Oл. ПАПУҐА, Рутенпрес
(Публікуєме в оріґіналї – войводиньскім варіантї русиньского языка.)
