13. 6. 2021: 100 років од выданя першого чісла часопису „Благовѣстникъ‟

„Благовѣстникъ‟ – місячник (даякый час двойтыжденник), духовны новинкы про підкарпатьскых Русинів, котры ся выдавали в Ужгородї (1921 – 1943), дакілько чісел вышло в Хустї у 1939 роцї як орґан ґрекокатольцького Чіну св. Василія Великого на Підкарпатьскій Руси. Ёго редактором-закладателём дакілько першых років быв Авґустин Волошин, ёго наступцями были священици Еміліан Бокшай і Теофан Скиба.

Редакція тыж выдавала „Календар „Благовѣстника‟ (1927 – 1943). Журнал выходив по русиньскы, лем дакілько чісел по україньскы у 1939 роцї, кедь быв під веджінём редактора Севастіяна Сабова, котрый пропаґовав україньску народну ідею. По обновлїню ґрекокатолицькой церькви в послїднїх роках совєтьского режіму зась обявôло ся у роцї 1991 в україньскім языку із зміненым названём – „Благовісник‟ як офіціалный місячник Мукачівской ґрекокатолицькой єпархії.

Церьковный часопис під назвов Благовісник тыж выходив по Другій світовій войнї на выходній Словакії. Ёго закладателём быв єпіскоп Павел Ґойдіч. Выданя было офіціалным орґаном Пряшівской ґрекокатольцькой єпархії і выходиlo двараз на місяць. Ёго язык быв під силным впливом російского языка (1946 – 1949). Пізнїше быв заказаный чехословацькым комуністічным режімом аж до року 1969, коли быв обновленый як місячник, і выходив уж в україньскім языку. У 1992 р. став орденом Чіну василіянів на Словакії, по 1978 р. за редакторства Штефана Папа і Маріана Поташа часопис підтримовав україньску орьєнтацію, але од 1995 р. Благовісник очелив Йосафат Тімковіч, котрый прияв русиньску орєнтацію, аж до ёго нечеканого зошмарїня з функції на зачатку 1999 року.

(Позн. ред.: В сучаснім періодї выходить „Blahovistnik / „Благовѣстникъ‟ як „Mesačník priateľov Bazilianov‟, a то найвекша часть латиніков по русиньскы, часть по словацькы а часть в україньскім языку азбуков.)

Павел Роберт Маґочій, Іван ПОП, здрой: „Енциклопедія історії та культури

карпатських русинів‟ зоставителїв П. Р. Маґочія і І. Попа. Ужгород: „Видавництво В. Падяка‟, 2010, с. 56, переклад з україньского языка, звыразнїня писма і выбер фотоґрафій: А. З.