11. 7. 2021: Історія, котру не пишуть вітязї

Приятя закона о корїнных народах є лапідарным доказом, же Кієв потискує права Русинів і пише собі властну історію.

То, же Верьховна рада Україны прияла Закон о корїнных народах Україны, бы собі і заслужыло похвалу, кебы то не было роблене на україньскый способ. Лемже было. І так зіставать нам лем конштатовати, же кривити історію є і далше україньскым мейнстрімом.

Значіть, што нам бісїдує 325 посланцїв, цілый поілітічный діапазон, котрый має кресла в україньскім парламентї, окрем єдной політічной партії?

Подля закона, котрый схвалили, корїнным народом Україны є автохтонна етнічна комуніта, котра сформовала ся на теріторії Україны і є носителём самобытного языка і културы. Навеце, што є важным, не має такзвану домовску державу. Закон тот статус признав трём народам, за четвертый ся приговорив до будучности єден із посланцїв.

Не є несподіванём, же Русины меджі тыма трёма, потенціално в будучности штирёма народами, не суть. Тадь дотеперь Кієв не узнав Русинів на цїлодержавній уровни за окремый народ, чом бы теперь признав тому народу статус корїнного народа?

Но Україна теперь лапідарно приятём того закона вказує, же придушує права Русинів, політічный мейнстрім є протирусиньскый і посланцї собі думають, же можуть писати властну україньску історію.

Є предці безспорным фактом, же днешня Закарпатьска область Україны аж до приходу комуністічных ослободителїв ниґда в історії не належала Українї і переважну часть населїня той теріторії все творили Русины, аж покля таку можность, записати ся Русином, не перестали мати.

Є так само безспорным фактом, же Русины были по падї комуністічного режіму знова узнаны всягды, де історічно жыли і жыють, окрем Україны. І є фактом, же такзвану домовску державу не мають, і мають лем тоты державы, в котрых жыють, державы, котры як лоялны обчаны беруть за свій домів, роблять в них, платять данї, помагають їх розвивати.

Нихто не спохыбнює, же меджі Русинами в історії были і українофілы, лемже єднако так были і русофілы. Но основным є, же люди не прияли ани єдну, ани другу орьєнтацію, і приголосили ся ку своїй самобытности, самобытности окремого русиньского народа. Тот народ історічно сформовав ся під Карпатами, на теріторії, котра днесь приналежыть веце державам, включно Україны.

По приятю закона, котрый говорить о тім, хто має статус корїнного народа Україны, і в котрім хыбують Русины, треба ся заміряти на два вопросы.

По перше, є то лем далше потверджіня того, же Україна придушує народностны і людьскы права єдного народа? Або по друге, маме то розуміти так, же Україна не бере днешню Закарпатьску область Україны за свою теріторію, кедь Русинам, котры там реално жыють, не признавать статус корїнного народа Україны?

Не думам, жебы Україна сама хотїла спохыбнёвати свою теріторіалну цїлость, котру не спохыбнюють ани Русины, і кедь суть з того обвинёваны. Значіть, зіставать нам перша можливость, і то, же Київ далшым законом вказав, же придушує права єдного конкретного народа. І тото уж може быти цалком добрый матеріал на меджінародны судны інштанції. Бо уж не іде лем о то, ці „сьме“ або „не сьме“ в списованю людей.

Закон о корїнных народах Україны є далшым доказом, же Кієв нелем прчидушує права Русинів, але же переписує і кривить історію як бы ся му лем не хотїло.

І тото є важным моментом. Бісїдує ся, же історію пишуть вітязї. Хоць з тым высловом не єм стопроцентно согласный, треба підкреслити, же україньску історію доднесь пишуть ментално бандерівско-комуністічны кругы, што відїти і на приятім законї, і має то підпору такого чісла посланцїв, же суть комфортно над конштітучнов векшынов. І такы кругы предці вітязями в 21-ім сторочу не можуть быти.

Перестаньме ся з Европской унії смотрити лем на то, ці Кієв на своїй „пути до Европы“ сповнює економічны, протикорупчны і не знам якы условії, і зачнийме ся конечно смотрити і на то, якый шовіністічный, за лжы голосуючій є політічный мейнстрім того „кандідата“.

Петро МЕДВІДЬ, ЛЕМ.фм, статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Ґрафічна і языкова управа: ред. АРК в СР.